Slakken.......

Zo'n 70 jaar geleden kampeerde ik met mijn ouders in het Parijse Bois de Boulogne. 's Ochtends in de rij voor de croissantjes. Voor ons een paar rasechte Rotterdammers, kennelijk voor het eerst over de grens. "en die rare taal dat zei hier spreken......ah joh over een paar dagen praat je het zelf mee..". Helaas zo eenvoudig was echt niet. Mijn stokoude schoolfrans was aardig roestig, maar gelukkig net genoeg voor de eerste start. Al doende leert men, maar wel een stuk makkelijker als  er al een klein bodempje taal aanwezig is.

In Nl word je van de wieg tot het graf verzorgd en ontzorgd. Zet je voeten over de grens....welkom in de echte wereld. Emigreren vraagt stapels paperassen en aan jou om die bij elkaar te verzamelen. In Frankrijk heb je voor alles -tig formulieren nodig en weinig gaat nog digitaal. In de Franse bureaucratie waad je door stroop, was de eerste waarschuwing. Ontvangst op het locale belastingkantoor - beambte in vale rode shorts, een leuke zestiger. Aucun problème, madame! Zoveel landgenoten hier, hij kende ons belastingsysteem op zijn duimpje. Binnen twee dagen op de mail het noodzakelijke nummer. Eitje!

Ziekteverzekering dan - je bent als AOW-er in Frankrijk vanaf de eerste dag verzekerd, maar dat noodzakelijke plastic kaartje - de "carte vitale"- moet je wel zelf aanvragen.  Per post een stapel papieren en maak je een fout, dan krijg je de hele zaak retour en eindig je weer onder op de stapel. Is de de ambtenaar een papier kwijt - tant pis! Terug naar af en opnieuw beginnen.  3 maanden wachten - mijn eerste les geleerd. Iets minder moedig door na het volgende - auto importeren. Met professioneel hulp stond mijn auto "slechts" 3 weken kentekenloos in de garage. Dat geeft een  burger dan weer moed....om die direkt daarna voor eeuwig te verliezen.

Een Frans rijbewijs blijft je hele leven geldig, zelfs zonder enige medische keuring. Maar je moet het dan wel eerst voor elkaar zien te boksen. Weer de zelfde stapel papier, nu gescand en ingevoerd op de betreffende site. Wachten.....duimen draaien...nog meer wachten. Inmiddels NL rijbewijs verlopen. Volgens de verzekering geen probleem, zolang ik alleen in Frankrijk bleef rijden. Met het puntje van mijn tong tussen mijn tanden voorzichtig alleen het noodzakelijkste gedaan. Zonder auto kom je hier nergens. En dan na 8 maanden het eerste teken... nog twee weken ... tsjakka! Ja met veel geduld en liefde lukt hier uiteindelijk wel alles. Maar die Franse bureaucraten zijn echt een stel slakken. Helaas zonder knoflookboter....