Oud worden is niet voor doetjes......

 

Twee dagen geleden moest ik nachts om 2.00 mijn bed uit. Naar beneden om mijn degelijke, maar erg zware trapje naar boven te slepen. De rookmelder, die kortgeleden nog van een superkwaliteit batterij was voorzien, was zeer luidruchtig aan het piepen. Heb hem van het plafond gerukt. Weet niet wat gevaarlijker voor me is - de rook of in de nacht met zware trappen sjouwen. Weer naar beneden brengen laat ik in ieder geval aan een sterke bezoeker over. Je bent toch wel voorzichtig zei een 10 jaar jongere vriendin op 1200 km afstand. Natuurlijk! Ik doe alles om zo fit mogelijk te blijven. Voor mijzelf, maar ook voor dit soort ongewenste verrassingen. 

Volgens mijn physio-mevrouw is mijn lijf nog lang geen 80, maar we lachen samen om het hardst als een oefening toch niet meer blijkt te lukken. Oud worden is niet voor doetjes en alleen met heel veel humor nog een beetje te pruimen. We worden allemaal dagelijks ouder. Heel gewoon,  dat doen we vanaf onze geboorte.  Maar oud zijn is een heel ander verhaal. Als het lijf steeds een beetje strammer wordt en het hoofd wat vergeetachtiger, ff snel doen iets uit het verleden is, de pillendoos goed gevuld en steeds weer een ander deeltje van je het laat afweten.....Iets blijven doen waar je hart en ziel in opgaat is nu het allerbelangrijkste.... Stil staan is gelijk aan opgeven. En vooral veel en heel hard om je eigen gestuntel lachen.

Ik loop nog steeds graag een stuk omhoog de Caroux op of zwerf langs de Orb over vergeten paden. Maar wat als ik dit niet meer zou kunnen. Natuurlijk besef ik heel goed , dat dit niet  meer zo vanzelfsprekend is. Ik probeer dus van iedere wandeling maximaal te genieten. En als het lopen - en daarmee het fotograferen - niet meer zou lukken, dan moet ik snel iets anders verzinnen. Zodat ik de ontstane gaten in de tijd opnieuw zinvol weet te vullen. Te ver vooruit kijken heeft geen zin meer, maar een beetje voorbereid zijn kan helpen.

Het leuke van oud zijn is, dat je niet alles meer hoeft te weten of te kunnen. Dat je veel dingen met de franse slag mag doen of gewoon achter je kan laten. Heel veel ballast over boord. Maar als diep in de nacht je rookmelder begint te piepen.....sta je er toch nog altijd alleen voor. Zie dan maar dat je het zelf oplost.

Na een killig en nattig voorjaar is nu eindelijk het mooie weer ook over de Cevennes heen gekomen. Geniet nu dagelijks van een mooie, maar niet mee zo heel lange wandeling. In mijn Cour is het prima schrijven, kliederen met verf en inkt en lezen. Dus ook als ik 90 zou moeten worden - niet echt mijn eerste voorkeur - valt er nog veel te genieten. Echt oud ben je niet, zolang  je je niet oud voelt. Oud worden is niet voor doetjes, maar met genoeg moed en  humor gaat het best lukken.