Wintertijd....

Het is oktober - nog even en wintertijd regeert weer onverbiddelijk ons leven. Mijn lijf zegt me steeds wat luider en vaker, dat ik minder langzaam dan zeker mijn eigen wintertijd ben binnengegleden. Tijd voor een nieuw lijstje - wat heeft dit leven me gebracht en waar zou ik nu nog mijn tijd aan willen besteden. Voorop in de plannen terug naar Noorwegen - 60 jaar geleden werkte ik mij met de postboot langs de kust van dorp tot dorp naar het uiterste noorden. Nu wil ik met een zelfde boot, wiegend(?) op de golven - al dan niet bij noorderlicht - het nieuwe jaar inglijden. Mijn liefde voor de Noorse taal vormt de rode draad in mijn leven. Een Noors huwelijk gaf me de ruimte om met het strenge horen en moeten van mijn jeugd te breken, om de wetenschap de wetenschap te laten en te onderzoeken waar mijn creative kant me zou kunnen brengen. Met veel zij-, op-, af- en uitstapjes uiteindelijk mijn eigen ik geworden.

Na mijn bestaan als fotograaf aan de wilgen te hebben gehangen, in Frankrijk geland. Zoveel mogelijk buiten in de natuur maak ik nog dagelijks foto's, nu aangevuld met schrijven en tekenen - met wisselend succes! Maar mijn grootste liefde lag en ligt nog altijd elders. Als meisje van 5 maakte ik al huisjesautoos en reisde daarmee op mijn knietjes door mijn verbeelding. Huisjes bouwen en inrichten - vooral dat laatste geeft me zelfs nu in mijn dromen nog energie. Zou ik....kan ik....nog één keer een veronachtzaamd huis een nieuw leven inblazen. Die wintertijd, maar dan wel met een zonnetje....

De fysio heeft mijn rug en heupen voorlopig weer redelijk soepel gekregen, maar de pacemaker heeft meer ondersteuning nodig. Verhuizen lijkt binnen afzienbare tijd dus toch onontkoombaar. Een nieuw huis zoeken betekent dan natuurlijk ook wel verstandig kiezen. Instapklare huizen zijn er genoeg. Of juist nu dè kans grijpen voor een laatste project - een ruim huis dans son jus, waarin ik plain-pied kan leven. Blijk ik dan aan het eind het niet meer af te hebben kunnen maken, dan ben ik in het harnas gestorven. Mooi toch!